SZACUNEK DO DRUGIEGO CZŁOWIEKA
„O tym kim jesteśmy nie świadczy
wykształcenie,majątek, wygląd,
talent…..ale to jak traktujemy
drugiego człowieka”
Według Słownika Języka Polskiego szacunek to stosunek do osób lub rzeczy uważanych za wartościowe i godne uznania.
W potocznym rozumieniu, szacunek to cecha, która pozwala zjednać sobie wielu ludzi. Ma duży wpływ na relacje interpersonalne, pomaga w nawiązywaniu nowych znajomości oraz trwałych i stabilnych przyjaźni. Pomaga żyć z innymi bez konfliktów, a jednocześnie akceptować ich odmienność.
Szacunek polega na tym, że podchodzimy z dystansem do odmiennych opinii innych, z którymi niekoniecznie się zgadzamy. Okazywanie tej cechy pozwala nam wysłuchać innych bez osądzania ich wyborów i podejmowanych przez nich decyzji. Szacunek okazujemy również wtedy, gdy bierzemy pod uwagę odmienne zapatrywania drugiego człowieka oraz gdy zdajemy sobie sprawę, że ma on prawo być po prostu sobą.
U podstaw szacunku zawsze powinna znajdować się empatia, która pomaga nam słuchać tego, co drugi człowiek ma do przekazania i zrozumieć dlaczego tak myśli. Kiedy wyrażasz swoją opinię względem innych kierując się empatią, znajdziesz czas i miejsce na wysłuchanie tego, co mają Ci do przekazania. Będziesz też pamiętać, że dosłownie każdy ma prawo do tego by być kim chce.
Kiedy traktujemy ludzi z szacunkiem, dajemy im odczuć, że ich bezpieczeństwo, szczęście, marzenia, pragnienia i potrzeby są dla nas ważne.
Ludzie pełni szacunku:
– nie traktują innych ludzi instrumentalnie, jak przedmioty, nie manipulują nimi ani nie wykorzystują dla własnych celów;
– są uprzejmi, starają się hamować wybuchy gniewu, niezadowolenia i pogardy, aby nie ranić uczuć innych;
– są wrażliwi na innych, szanują słuszne społeczne standardy dobrego wychowania, przyzwoitości, osobiste przekonania, zwyczaje i tradycje, które są ważne dla innych;
– nie są wścibscy, niegrzeczni ani agresywni, nie upierają się, aby wszyscy mieli takie poglądy na każdą sprawę jak oni;
– wiedzą, że należy wysłuchać z szacunkiem ludzi, którzy mają inne przekonania czy pochodzenie niż ich, są tolerancyjni i akceptują ich wybory, tak jak chcą, aby oni akceptowali ich;
– nie używają gróźb i siły fizycznej, by postawić na swoim albo wyrazić swój gniew i niezadowolenie.
Bardzo ważną rzeczą jest szacunek do osób starszych, których można nauczyć się tylko w domu. To, jak nasze dziecko traktuje osoby w podeszłym wieku, świadczy przede wszystkim o rodzicach. Nie wystarczą wyjaśnienia i pogadanki. Dziecko w zakresie kultury osobistej jest naszą kalką i naśladuje nasze zachowanie.
Szacunek, podobnie jak miłość, ma prawdziwą wartość dopiero wtedy, gdy okazywany jest z własnej, nieprzymuszonej woli. Ludzie, którzy traktują innych ludzi z szacunkiem, są wiarygodni i mogą wymagać od nich identycznego zachowania.
Wszyscy powinniśmy żyć według złotej reguły „Traktuj innych tak, jak sam chciałbyś być traktowany”.
Opracowała Sylwia Mieszała
Źródła:
M.S. Josephson, V.J. Peter, T. Dowd “Jak kształtować charakter nastolatka”
Pieknoumyslu.com
